Η Αγιότητα δεν είναι απλά ορθότητα ή τιμιότητα, για την οποία οι ηθικοί θα ανταμειφθούν στην Ουράνια Βασιλεία του Θεού. Είναι εκείνο το ύψος, κατά το οποίο οι άνθρωποι είναι πλημμυρισμένοι με τη χάρη του Θεού, η οποία διοχετεύεται από αυτούς προς όλους όσους τους συναναστρέφονται. Η αγιότητα τους προέρχεται από την άμεση και συνεχή σκέψη της Δόξας του Θεού...Είναι επίσης γεμάτοι από την αγάπη για τον πλησίον, η οποία προέρχεται από την αγάπη που έχουν στο Θεό και γι'αυτό ανταποκρίνονται σε κάθε ανθρώπινη ανάγκη. Και σε κάθε ανθρώπινο αίτημα του πλησίον τους, ενεργούν σαν μεσολαβητές και πρεσβευτές ενώπιον του Θεού.
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
— Σ' ένα χωριό, μια πιστή γυναίκα που έχασε τον μονάκριβο γιο της παραπονέθηκε στον Θεό: «Εγώ, για την αγάπη Σου, άντεξα πολλά: προσβολές, φτώχιες, δυσκολίες. Σ' αυτό το μέρος κανείς δεν είναι πιστός εκτός από μένα. Όμως εσύ πήρες το παιδί μου. Γιατί;».
Εκείνη τη νύχτα λοιπόν είδε ένα όνειρο: Οι Άγγελοι την πήγαν στον Κύριο και Του μετέφεραν τα παράπονα της. Τότε ακούστηκε η φωνή του Κυρίου:
«Ρωτήστε τη γυναίκα τι θέλει».
«Φέρε το παιδί μου πίσω», απάντησε η γυναίκα.
«Θέλεις να δεις το παιδί σου;», ρώτησε ο Κύριος.
«Μητέρα είμαι, και βέβαια το θέλω», είπε κλαίγοντας εκείνη.
«Να της δείξετε το παιδί της», έδωσε εντολή ο Κύριος.
Έφεραν το παιδί και η μητέρα χάρηκε.
«Τώρα τι μου ζητάς;», ρώτησε ο Κύριος.
«Γιατί τον πήρες;», Του παραπονέθηκε η γυναίκα.
Τότε ο Κύριος έδωσε εντολή στους Αγγέλους:
«Να της δείξετε τι θα έκανε ο γιος της αν δεν τον έπαιρνα Εγώ».
Και ξαφνικά, σαν σε ταινία, η γυναίκα είδε τις φοβερές αμαρτίες που θα διέπραττε ο γιος της και μετά τις φωτιές της Κόλασης!
«Να τον ξαναγυρίσετε στον Παράδεισο!», άρχισε να κλαίει και να παρακαλεί τον Κύριο η μητέρα.
Ο Κύριος έδωσε εντολή και ξαναγύρισαν πάλι το παιδί στον Παράδεισο. Και της είπε τότε ο Κύριος:
«Για την καλοσύνη σου και για την αγάπη σου πήρα τον γιο σου κοντά Μου. Μη νομίζεις πως δεν ξέρω πότε και ποιον πρέπει να πάρω».
Δείγμα της ελευθερίας είναι το ότι δεν προβάλλεις πια κάποια αιτήματα στους συνανθρώπους σου, δεν κατακρίνεις κανέναν για τα λόγια του, τις ενέργειές του και τις σκέψεις του. Δεν ρωτάς, είναι αυτός ο άνθρωπος "κακός"; Δεν έχεις καμμιά αξίωση να το ξέρεις. Δεν έχεις καμμιά ιδιοτελή ανάγκη να αποφανθείς πως ό,τι συμβαίνει γύρω σου είναι "καλό" ή "κακό". Όλες τις αξιολογήσεις και κρίσεις τις έχεις αφήσει, επιδιώκοντας την πτωχεία, σ' αυτόν που αγαπάς. Η αγάπη σου προς τον Κύριο της αγάπης σου έδωσε την αγάπη αυτήν, μιαν αγάπη που δεν κατακρίνει και γι' αυτό απελευθερώνει πραγματικά.
Όταν σας έρχονται λογισμοί, μην προσπαθείτε να τους διώξετε ανοίγοντας ένα λογικό διάλογο μαζί τους. Χτυπάτε τους επάνω στην Πέτρα. Πέτρα είναι ο Χριστός. Το Όνομά Του. Η προσευχή του Ιησού. Δεν είναι στο χέρι σας, να μην τους δεχθείτε. Τους λογισμούς τους διώχνει μόνο το Όνομα του Ιησού.
Στάρετς Βαρσανούφιος
Η αγάπη είναι ο μοναδικός ορισμός του Θεού. «Ο Θεός αγάπη εστί» (Α' Ιωάν. 4, 8). Αυτό συνεπάγεται ότι, επειδή είμαστε πλασμένοι κατ' εικόνα Θεού, και εμείς ,θα πρέπει, στη ζωή μας να είμαστε αγάπη. Δεν είναι ένας συναισθηματικός δρόμος αυτός. Συνήθως η αγάπη θεωρείται το ωραιότερο και δυνατότερο συναίσθημα. Όμως η έννοια του συναισθήματος περιορίζει την αγάπη σε μία πρόσκαιρη και φθαρτή κατάσταση. Η αγάπη όμως.. είναι οντολογική, υπαρξιακή κατάσταση. Είναι δωρεά του Θεού στον άνθρωπο και μας οδηγεί στη θέωση. Υπάρχει Και Λειτουργεί Σταυρικά.
Καθέτως προς το Θεό και οριζοντίως προς το συνάνθρωπο.
Η αμαρτία όμως έρχεται να αλλοτριώσει την σταυρική διάσταση της αγάπης και να την συνδέσει με την ιδιοτέλεια. Έτσι τη θέση του Θεού υποκαθιστά ο θεοποιημένος εαυτός μας. Τη θέση του άλλου, οι επιθυμίες και οι ηδονές μας, που τοποθετούνται πιο πάνω από την αγάπη. Όλη η ζωή του ανθρώπου μέσα στην Εκκλησία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια απόπειρά μας να διώξουμε την ιδιοτέλεια και να βρούμε την αγάπη στην πληρότητά της, να γίνουμε υπάρξεις που αγαπούνε, νικώντας τον θάνατο και το κακό.
Άλλωστε, όπως καθαρά τονίζει ο απόστολος Παύλος η Αγάπη Ουδέποτε Εκπίπτει (Α' Κορ. 13,8).
«Κόλαση είναι το μαρτύριο να μην αγαπάει κανείς»
λέει ο Ντοστογιέφσκυ.
Η οικονομική τραγωδία που βιώνουμε αποτελεί την κατεξοχήν απόδειξη της κόλασης για όλους τους ανθρώπους.
Οι ¨αγορές¨ δεν αγαπούνε κανέναν, παρά μόνο την ιδιοτέλειά τους. Αλλά και ο φιλήδονος κόσμος, που θεοποιεί τις ηδονές και τα πάθη, δεν αγαπά κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό του. Κι αυτό τελικά γίνεται κόλαση, γιατί ο εξαρτημένος από τον εαυτό του και τις επιθυμίες του άνθρωπος δεν μπορεί να ελευθερωθεί εντός του, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να ανοιχτεί ηθικά και πνευματικά στην αιωνιότητα.
Μπορεί να κάνει φιλανθρωπία, να ψωμίζει πάντα τα υπάρχοντά του, αλλά δεν ωφελείται, γιατί η αγάπη δεν έχει γεμίσει την καρδιά του.
Πώς μπορούμε να νικήσουμε την κόλαση του να μην αγαπούμε; Η ασκητική ζωή της Εκκλησίας, η νηστεία, η προσευχή, το να αρκείται κανείς στα λιτά και να μπορεί να χαρεί με την κοινωνία με τους ανθρώπους και όχι με την επίδειξη των αγαθών, η εμπιστοσύνη στο Χριστό και στη σχέση μαζί Του, αλλά και η νίκη ακόμη και κατά του εαυτού, των παθών και των δικαιωμάτων αποτελούν την μόνη ίσως ασφαλή οδό προς την αγάπη.
Να νικούμε καθημερινά τις ιδιοτέλειές μας.
Να Χαιρετούμε Αυτούς Που Κανονικά Θα Έπρεπε Να Μας Φέρνουν Αποστροφή.
Να συγχωρούμε όλους εκείνους που ο λογισμός μας μάς λέει ότι μας έβλαψαν και δεν αξίζουν την αγάπη μας.
Να κάνουμε τον αγώνα μας και να αφηνόμαστε στο θέλημα του Θεού.
Ο Χριστός ο Ίδιος είπε ότι θα είναι μαζί με τους Μαθητές (δηλαδή με τα μέλη της Εκκλησίας) «έως της συντελείας του αιώνος.» . Άρα από την Πρώτη Παρουσία του Χριστού στη γη μέχρι την συντέλεια του αιώνος θα υπάρχει Εκκλησία με Κεφαλή τον Χριστό!
Ο Χριστός ο Ίδιος είπε ότι θα αποστείλει το Άγιο Πνεύμα στην Εκκλησία «ίνα μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα» για να μένει στην Εκκλησία και να οδηγεί Αυτή «εις πάσαν την αλήθειαν» - ΟΧΙ σε μέρος της Αλήθειας αλλά σε ΟΛΗ την Αλήθεια! Η Εκκλησία δεν αληθεύει εν μέρει και εν μέρει πλανάται! Αληθεύει ΠΛΗΡΩΣ ! Μεμονωμένα άτομα ή ομάδες ανθρώπων αποστατούν από την Εκκλησία και την Αλήθεια που Αυτή εκφράζει αυθεντικά. Η Εκκλησία όμως σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ως Σώμα Χριστού ΔΕΝ Αποστάτησε ούτε θα Αποστατήσει!
Ο Χριστός ΔΕΝ Ψεύδεται, η Γραφή ΔΕΝ Ψεύδεται, Το Άγιο Πνεύμα ΔΕΝ Αποτυγχάνει στην Αποστολή του να οδηγεί την Εκκλησία «εις πάσαν την αλήθειαν». Το Πονηρό Πνεύμα είναι αυτό που Ψεύδεται μέσω των Αιρετικών τους οποίους πλανά οικτρά!
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον
